Ben je al zwanger? Wanneer komt de tweede?

Regelmatig hoor en lees ik dat anderen vragen aan mensen wanneer de tweede komt of als je al zwanger bent. Een vraag waar ik echt pissig om kan worden. Waarom bemoeien mensen zich toch zoveel met andere mensen. Vast goed bedoeld, maar besef je ook wat deze vraag voor een ander kan betekenen?

Vragen. 
‘Ben je al zwanger?’ ‘Hij wil wel graag een broertje of zusje hoor.’ ‘Wanneer komt de tweede?’ ‘Hij is al 2 jaar hoor, wordt het niet eens tijd voor een tweede’. En zo zijn er nog wel meer vragen en opmerkingen die ik regelmatig te horen krijg van anderen (of via anderen hoor over ons).
Ik lees het steeds vaker dat dit niet aan mij, maar ook aan andere moeders wordt gevraagd. Diverse blogs die ik hierover al ben tegengekomen, die ik niet heb gelezen omdat ik al pissig was bij de titel. Daarom schrijf ik maar eens een blog erover, om maar eens over de andere kant te schrijven.

Zwanger zijn gaat niet vanzelf.
Ik kan me er soms echt kwaad om maken en me er enorm verdrietig door voelen. Alsof je kinderen krijgen zelf in de hand hebt en alsof het allemaal zo gemakkelijk is. Boodschappen doen is toch echt een stuk gemakkelijker.
Oké er zijn natuurlijk mensen waarbij het in 1x raak is, maar er zijn helaas ook genoeg mensen waarbij het niet lukt. Ook bij ons ging dit niet vanzelf, en wellicht daarom dat me deze vraag dan ook voor frustraties zorgt.

Goed bedoelde vragen.
De vragen zullen vast goed bedoeld zijn en het zal niet de bedoeling zijn om iemand te kwetsen, kwaad of verdrietig te maken. Maar soms is het juist goed om na te denken wat zo’n vraag voor een ander kan betekenen. Je weet niet of de persoon waarover of waar tegen je praat wel kinderen kan krijgen, dat kan je niet zien vanaf de buitenkant. En als je zwanger bent is het geweldig en valt er veel over te praten, maar als je verteld dat je niet zwanger kan worden dan is het vaak stil. En misschien wil diegene waaraan je het vraagt wel helemaal geen kinderen, niet iedereen heeft namelijk een kinderwens.

Kinderen krijgen is geen verplichting.
Toen ik nog geen moeder was werd me ook regelmatig gevraagd of ik al zwanger was. En in het dorp ging al een paar keer de roddel dat ik zwanger zou zijn, wat toen niet waar was.  Nadat we getrouwd waren, werd me ook regelmatig gevraagd (of hoorde ik dat mensen erover hadden) of ik al zwanger was. Regelmatig hoor ik dat anderen zich afvragen of iemand al zwanger is, want diegene is nou toch al wel op leeftijd waarop het klokje begint te tikken.  Ik vind dit zulke rare uitspraken. En ook hier kan ik me enorm aan ergeren.  Alsof je kinderen moet krijgen. Ik snap best dat er mensen zijn zonder kinderwens, bijvoorbeeld omdat je niks met kinderen hebt, je veel vrijheid wilt houden of om een andere reden geen kinderen wilt.  Kinderen beïnvloeden wel je leven en nemen een hoop vrijheid van je af. Je krijgt er natuurlijk ook wel wat voor terug, maar ja je moet er ook wat dingen voor inleveren en dat moet je maar net willen.

1 kind kan toch ook voldoende zijn? 
Als je dan 1 kind hebt, waarom moet je dan ook nog meer. 1 kind kan toch ook voldoende zijn. Er zijn diverse redenen waarom ik kan bedenken waarom je maar 1 kind zou willen. Een aantal voorbeelden hiervan zijn niet weer een ziekenhuistraject willen, niet weer een hele zwangerschap ziek willen zijn, financieel is maar een kind mogelijk, volledige aandacht willen hebben voor een kind, ouderschap is geen appeltje eitje, 1 kind is gewoon prima en zo zijn er nog wel meer dingen waarom je voor 1 kind kan kiezen.
En dat 1 kind zo zielig is, vind ik echt dikke onzin. Alsof het zeker is dat je het goed kan vinden met je broertje of zusje.

Pleegkind
Wil je niet zwanger zijn, kan je niet zwanger worden, of wil je graag een kind wat een fijne liefdevolle plek zoekt helpen dan is een pleegzorg wellicht een optie. Er zijn helaas genoeg kinderen die een nieuw huis nodig hebben, omdat hun biologische ouders niet op de juiste manier voor ze kunnen zorgen. Pleegkinderen hoeven niet altijd uit het buitenland te komen. Ook in Nederland zijn er genoeg kinderen die niet bij hun biologische ouders kunnen wonen.

Ouderschap is best pittig.
Ik vind het ouderschap best pittig. De verantwoordelijkheid én zorg die je 24 uur per dag hebt. De vrije tijd die je had ben je kwijt of moet je in elk geval meer plannen. Mijn manier van leven is er door veranderd. Ik ben anders/bewuster over dingen na gaan denken. Dit hoeft natuurlijk niet per persoon zo te veranderen, maar voor mij heeft het ouderschap voor grote veranderingen gezorgd. En valt het ouderschap me zwaarder, dan ik van te voren had verwacht. Maar het heeft me ook zeker mooie dingen gebracht, vol bewondering bekijk ik hoe ons kleine mannetje verandert in een grote stoere jongen.

Dankbaar
Ik ben enorm dankbaar dat wij ouders mogen zijn van onze zoon. Dat ik zwanger heb mogen zijn, hem mag opvoeden en zien opgroeien. Dat zwanger zijn niet vanzelf gaat hebben we zelf ondervonden en ik weet niet of er ooit bij ons een tweede komt.  We zien wel hoe ons leven gaat lopen.

Interesse in de ander. 
Wellicht kun je de volgende keer op een andere manier interesse tonen in de ander, in plaats van te vragen wanneer diegene zwanger is of wanneer er een tweede komt. En ook al bedoel je het misschien goedbedoeld of als grapje, het kan bij de ander meer doen dan je aan de buitenkant ziet.
Toon eens échte oprechte interesse in de ander, bijvoorbeeld hoe het écht met diegene gaat, hoe het op het werk gaat, of wat diegene die week heeft gedaan.