Is het wereldje wel zo mooi als het lijkt?
Ik scroll over de foto’s van Instagram en daarna nog even langs Facebook. Wat ik zie is veel blije foto’s, positieve berichten en veel geluk. Het lijkt wel alsof alles maar perfect is én perfect moet zijn. En ja, ook ik ben er schuldig aan. Op Instgram plaats ik (bijna) dagelijks foto’s, eigenlijk is dit dan ook vaak van een blij moment van die dag. Van het genietmomentje van die dag. Maar het is wel een van de redenen waarom ik de laatste tijd minder op social media kijk bij anderen. Negatieve energie krijg ik ervan én daarbij kost het me gewoon teveel energie. Anderzijds ben ik ook erg dankbaar met social media en zou ik er ook zeker niet zonder kunnen.
Inmiddels weet ik zelf wel dat ik hoogsensitief ben. En dit maakt het lang niet altijd even makkelijk. Marjo schreef er laatst op haar site mar-joya.nl een mooie blog over. Een blog waarin ze beschrijft hoe mensen die hoogsensitief de wereld bekijken. Nu nog de handvaten voor mezelf vinden om het wat gemakkelijker en draaglijker te maken.
Op social media lijkt het bij (bijna) iedereen zo mooi, gelukkig, gezellig en liefdevol. Het lijkt altijd zoveel mooier bij een ander. Op vakantie voor je blog, betaald krijgen voor het schrijven van je blogs, thuisblijfmoeder zijn, de gezellige dagjes weg.
Met de nadruk op lijkt. Want ik weet dondersgoed ook wel dat het bij iedereen wel eens niet leuk gaat, dat elk huisje een kruisje heeft en we vaak de kutmomenten niet plaatsten. En ik weet ook echt wel dat de bloggers hier vaak ook veel werk van hebben en bloggen echt niet alleen maar even wat krijgen en even wat schrijven is.
En toch denk ik dat we elkaar meer zouden kunnen steunen om de kut momenten wel te plaatsen. Want hoe fijn is het om ook herkenning te vinden bij anderen en te weten dat je niet de enige bent. Ik kan me door social media soms echt kut voelen. Al die leuke gezellige liefdevolle plaatjes, helpen niet als ik me kut voel. En het eerste wat ik vaak doe is op social media kijken. Dom eigenlijk, dus nu ook maar een spelletje gedownload, zodat ik dan maar minder social media bekijk. En hoe graag ik ook een boek zou willen lezen, het lukt me zo lastig. Maar aan de andere kant is het ook weer dubbel, want social media zorgt ook weer voor mijn bekendheid van mijn blogs en dus mijn website. Want zonder te delen, te reageren krijg ik het (nog) niet voor elkaar om mijn blog bekender te maken en vindbaarder te maken. En oké die blogs hoef ik natuurlijk niet te plaatsen en te schrijven én het delen hoeft ook niet. Maar ik vind het ook weer leuk, leuk om de dingen met jullie te delen en jullie te informeren en te inspireren.
Regelmatig wordt ik getagd of mijn website genoemd bij een uitje. Super leuk, want de bekendheid is er dus ook al wel een beetje. En ik ben ook zeker blij en trots met de bijna 3000 bezoekers per maand! Enorme dank lieve lezers!
En als je dan op verjaardag zit en er dan wordt gezegd dat je zo leuk schrijft, doet me dat echt wel goed. Leuk om die waardering ook te krijgen en te horen wat anderen er van vinden. Maar misschien is het ook wel gek dat ik deze bevestiging (ofzo) wil hebben.
Soms vraag ik me wel af waarom ik blogs schrijf en of het anderen wel boeit. Er zijn ook echt wel blogs die ik voorbij zie komen en daarbij denk wat boeit me dat nou, maar toch wordt er over geschreven en wordt het door anderen gelezen. Maar ja ik ben de ander niet, en de ander is ik niet. En wie zegt dat ik net zo leuk en interessant ben als die ander. Ik vraag me dan ook regelmatig af waarom ik al die foto’s op Instagram plaats. En waarom ik persoonlijke blogs schrijf. Wat maakt het een ander nou uit wat ik vind van het moederschap, hoe ik veranderde of een andere persoonlijke blog zoals deze bijvoorbeeld. En toch schrijf ik weer een persoonlijke blog, gewoon omdat ik ook die dingen met jullie wil delen. Omdat ik dat ook leuk vind, en tja misschien leest wel niemand het ach ja dat is dan maar zo. Het is soms ook wel gewoon fijn om te delen waar ik mee zit en wat er in me hoofd speelt.
De gratis uitjes worden veel vaker gelezen, soms denk ik dat ik me dan alleen daar maar op gaan richten. Maar ik deel met veel plezier meer dingen met jullie zoals producten waar we blij van worden, betaalde uitjes die we doen, persoonlijke dingen, moederschap en al die andere dingen die ik met jullie deel, dingen waar ik vaak blij van wordt en enthousiast over ben. De negatieve dingen, de dingen die me verdriet bezorgen, me doen twijfelen, me onzeker maken en me kut laten voelen deel ik eigenlijk niet zo vaak. Want ik wil niet zielig gevonden, wil jullie niet lastig vallen, wil niet dat mensen negatief over me oordelen en wil ook niet dat mensen denken dat ik een zeur ben en me aanstel.
https://www.instagram.com/p/BmEXSdClKpF/?taken-by=jeanetveenstravenema
Wat vinden jullie van social media? Moeten we eens wat minder positief zijn en wat meer ook laten zien hoe kut het leven soms is?
