De wortelkanaalbehandeling was minder erg dan verwacht.

Ineens had ik een enorm dikke wang. Mijn gastouderopvang gooide ik daarom de hele week dicht, door de pijn kon ik niet werken. Ik heb diverse doktoren gezien, meerdere keren bij de tandarts geweest, veel aspirines geslikt en verplichte rust moeten nemen, maar uiteindelijk zorgde een wortelkanaalbehandeling voor verlichting. Meer hierover lees je in deze blog.

Al een tijdje had ik last van me gebit, gevoelig tandvlees dacht ik aangezien ik daar wel vaker last van heb. Maar ik voelde na een aantal dagen mijn verstandskies doorkomen, dus leek me verstandig toch maar even een afspraak te maken bij de tandarts. Aangezien ik er steeds meer last van kreeg. De tandarts kon helaas niet op dinsdag waardoor ik op woensdag heen moest.

Ziek
Woensdag kwam ik van bed af, en ben daarna op de bank beland. Overgeven en totaal niet lekker, tja of dat nou kwam door de pijn in mijn mond of toch een griepje weet ik niet. Mijn ouders wonen dichtbij ons, ik belde ze op of ze voor mijn zoontje konden zorgen. Gelukkig kon dit.  Doordat ik ziek was, lukte auto rijden ook niet, gelukkig wou me moeder mee naar de tandarts. Bij de tandarts hebben ze in me mond gekeken en foto’s gemaakt. De verstandskies was een kleintje en groeide goed dus die kon de pijn niet veroorzaken. Verder was er ook niets te zien, dus dachten ze dat mijn tandvlees gevoelig was door de griep.
Ik melde me ziek voor donderdag, in de middag voelde ik me beter én melde ik me toch maar weer beter.

Dikke wang.
Donderdag kwam ik van bed af me wat een dikke wang. Vreemd, even wat rustiger aan gedaan en aspirines geslikt. Met de gedachte dat dit ook wel bij de griep dan zou horen.  Overdag gewoon aan het werk geweest en in de avond vroeg op bed gegaan, hopende dat het vrijdags beter zou zijn.
Vrijdag nog steeds een dikke wang en toch maar besloten om even langs de dokter te gaan. De dokter bekeek en voelde en kon niks bijzonders zien, behalve dat mijn lymfeklieren waren opgezet. Hoogstwaarschijnlijk ook door de griep. Aspirines slikken en dan moest het wel weer overgaan.
Paracetamol en ibuprofen waren ineens weer mijn vriendjes zodra ze waren uitgewerkt merkte ik dit ook meteen.

Zaterdag stond er de Mindlift Live op programma, een evenement waar ik al maanden naar uit heb gekeken. Een vriendin was mee en reed, daar was het voornamelijk luisteren, schrijven of kletsen. Oftewel daarheen is rustiger dan thuis zijn, want thuis doe ik toch snel teveel en me zoontje houd me de hele dag wel bezig. Dus gewoon heen gegaan, met de dosis aspirines in de tas. Om de vier uur een aspirine erin. Maar op de terugweg naar huis werkte de aspirines niet meer en was de pijn ondragelijk.  Heel saai voor mijn vriendin want de terug weg was heel stil. Op aandringen van haar belde ik thuis de doktersdienst rond 18.00 uur, we konden er helaas pas terecht om 20.00 uur!! 2 uur later, ik baalde dat ik niet in de auto had gebeld, maar ja achteraf is altijd makkelijker praten.

Doktersdienst 
Bij de doktersdienst werd me wang opnieuw bekeken, de dokter concludeerde wondroos of een ontsteking. Hij schreef een penicillinekuur voor en dat moest gaan helpen. Maandag moesten we sowieso weer naar de huisarts en bij meer pijnklachten moesten we terug komen bij de doktersdienst, aldus de dokter. De kuur konden we gelijk ophalen bij de apotheek. De super lieve aardige mevrouw van de apotheek legde me uit dat ik wel een hogere dosis (500mg i.p.v. 250mg) paracetamol mocht hebben en schreef op hoeveel ik mocht hebben om de hoeveel uur. We moesten erg lang wachten, maar wat was ik blij met haar hulp en uitleg.
De extra paracetamol hielp maar ik had nog steeds veel pijn. Dus we belde zondag maar weer de dokter, dit keer in de middag want tot de avond wachten trok ik echt niet. Dit keer konden we al vrij vlot terecht. Weer onderzocht, maar hij kon niets voor ons doen. Geduld moesten we even hebben m.b.t. de penicillinekuur. Enorm veel pijn had ik, na 2 uur werkte de aspirine niet meer en nam de pijn steeds meer toe. Enorm afzien, heel veel pijn en enorm frustrerend. De bevalling vond ik minder pijnlijk!

Huisarts en KNO arts
Maandag weer naar de huisarts. Gelijk om 8 uur gebeld en ik kon er al op tijd terecht. De dokter kon niets zien en stuurde me daarom door naar de KNO arts, daar konden we gelukkig snel terecht. De KNO arts onderzocht me, ging met een heel vervelend cameraatje in me neus maar kon zo ook niets vinden. Ik werd doorverwezen voor foto’s en bloedprikken. Maar ook daarop kon hij niets zien. We werden weer naar huis gestuurd. Ik vroeg om extra pijnstilling want die wang maakte me weinig uit, die pijn wel. Ik kreeg de indruk dat de arts het maar raar vond dat ik zoveel pijn had. Maar kreeg wel Tramadol voorgeschreven. De assistente bij de apotheek vertelde me dat ik wel 1000mg parcetamol mocht ipv 500mg. En de pijnstillers mochten om de 2 uur i.p.v. 4 uur. Hier was ik erg blij mee, want na 2 uur nam de pijn weer toe.

Pukkel/abces/Cyste
Vlak voor het eten voelde ik ineens een verdikking boven mijn tandvlees. Ik keek in de spiegel, maar kon het net niet zien. Ik vroeg of mijn man even wou kijken. Met een zaklamp van de telefoon bekeek hij het en vertelde met een vies gezicht dat er een soort rijpe pukkel zat. Ik belde toch maar even met de doktersdienst, aangezien het toch in me mond zat en ik het allemaal maar niet vertrouwde. In de tussentijd dat ik terug zou worden gebeld bekeek ik het nog een aantal keer in de spiegel. En toen spatte het ineens uit elkaar, brr heel vies maar hierdoor verdween wel de enorme pijn! De doktersdienst wou het nog wel even bekijken. Een onaardige dokter bij de doktersdienst drukte er nog even onaardig hard op en adviseerde me de volgende dag maar met de tandarts te bellen.

Tandarts en kaakchirurg. 
Dinsdag belde ik dus met de tandarts voor een afspraak, al snel kon ik terecht. Mijn vriendin ging met me mee, aangezien er niemand anders mee kon, alleen in de auto was nog niet heel vertrouwd en er was niet duidelijk wat er ging gebeuren. De tandarts maakte foto’s en proefboringen, want ze dachten dat ze een wortelkanaalbehandeling moesten uitvoeren. Maar mijn tanden reageerden nog te snel, waardoor ze blijkbaar niet goed zaten. Ze vertrouwde het niet en stuurde me daarom door naar de kaakchirurg. Bij de kaakchirurg moesten er weer een nieuwe foto worden gemaakt. De kaakchirurg bestudeerde ze, en snapte wel waarom de tandarts het niet helemaal begreep. Hij vond de juiste kies die de wortelkanaalbehandeling moest hebben en stuurde me weer door naar de tandarts. Gelukkig kon ik daar gelijk terecht. Na een wortelkanaalbehandeling kon ik daarna naar huis en moest het over gaan.
Vanmorgen(donderdag) toch nog maar even weer langs de tandarts. Mijn wang bleef wat dik en gevoelig en ik vertrouwde het toch niet helemaal. De noodvulling is er uit gehaald, opnieuw een wortelkanaalbehandeling en nu moet het echt beter gaan. Zo niet, dan moeten we gewoon weer bellen naar de tandarts.

Wortelkanaalbehandeling.
Ik ben al geen held bij de tandarts en een wortelkanaalbehandeling klinkt enorm eng. Ik dacht altijd dat dat vreselijk veel pijn zou doen. Maar echt ik heb er niets van gevoeld en geen verdoving gehad. Ik benoemde dit en de tandarts benoemde dat als een wortelkanaalbehandeling zeer doet, de tand dan nog niet goed genoeg dood is.
Hopelijk is dit bij mijn vervolgafspraak, om de behandeling volledig af te maken, ook zo pijnloos.

Woensdags begon de pijn, maar de tandarts zei dat dit waarschijnlijk kwam door de griep. Bijna een week lang heb ik met veel pijn én pijnstilling gelopen, wat was dit verschrikkelijk.