Gastblog: Eindjes aan elkaar knopen.

Gastblog: Eindjes aan elkaar knopen.

24 april 2018 1 Door Jeanet

Vandaag werd ik op nieuw wakker geschud…ik dacht dat ik dat namelijk al was…Duh!!! Niet dus ondanks armoede en schaarste verweven zit in ons leven. Leek het vanmorgen een nieuwe aardbeving te veroorzaken.
Man wat heftig!!
Het deed mij twee dingen sterk realiseren….
1. Hier moet een stem voor komen door ons allen. Dit mag niet dit is zo onmenselijk. Alleen samen kunnen wij hier iets veranderen.
2. Wat mag ik toch dankbaar zijn, met mijn ons leven…ondanks dat hij zeker niet over rozen is gegaan en waarschijnlijk ook nooit zal gaan.

Keuzes maken, waarbij gezondheid op je laatste plaats komt. 
Zoals vele van jullie weten ben ik chronisch ziek dat is niet leuk en baat soms veel zorgen. Maar wat als je dat ook bent en je de eindjes aan elkaar moet knopen omdat je te weinig geld heb. En daardoor keuzes moet maken en je gezondheid op de laatste plaats komt te staan. Omdat rekeningen moeten worden betaald en dat je extra kosten voor een behandeling niet kunt betalen. Terwijl je het medicijn en of behandeling hard nodig hebt. Maar dat het geen keuze is maar een gegeven dat je het eigen risico niet kunt ophoesten van je zorgverzekering. En dat je dus moet overleven en het leven je ontglipt……man ik huil. Ik wist het, ik maak het vaak van dichtbij mee. Maar om te horen dat mensen graag behandeld willen worden voor de zelfde ziekte als mij b12 deficiëntie;maar het niet kunnen bekostigen hakte er bij mij en mijn man behoorlijk in.
Wij schrokken even weer wakker, we maakten ons druk over het geen dat mensen niet de juiste behandeling kregen. Door onwetendheid bij vele artsen over de b12 materie. Maar stel je eens voor dat het gevecht al verloren is voordat je met je kennis over b12 naar je arts kan stappen. Dan sta je 3-0 achter om maar even in de termen van mijn man te spreken. Lieve mensen waar moet je het dan nog weg halen? Je gaat gewoon langzaam dood van binnen en van buiten. Ik ben blij dat ik de aardbeving heb gevoeld vanmorgen. Zodat ik daar door al mijn enthousiasme om mensen te helpen, om een juiste behandeling te krijgen niet meer over heen zal kijken. Bedankt voor het opnieuw wakker schudden. De problematiek rond b12 en vele andere chronische aandoeningen is vele malen groter dan alleen maar de juiste behandeling kunnen krijgen.

Ik hoop dat dit bericht uiteindelijk terecht komt bij mensen die hier iets in kunnen betekenen. Want ik zou even niet weten waar ik dit eindje aan moet knopen.

*Deze week een gastblog van Wenda Post-Gall.
Dit artikel schreef ze al eerder op haar facebookpagina.

Wil je ook graag een gastblog schrijven? Mail me dan of stuur me een privébericht.