Ik heb een haatliefde verhouding met social media en het echte leven.
Ik heb een haatliefde verhouding met social media en het echte leven. Op social media doen we maar alsof alles leuk en perfect is, volgen we elkaar, reageren we op elkaar en zien we elkaar. Mensen die je op social media volgen, spreek of zie je vaak niet in reallife. Diverse mensen kom je wel tegen, maar toch wordt er dan niet eens gegroet of een praatje gemaakt en zijn mensen vaak helemaal niet zo geïnteresseerd in je. Het leven heeft dus twee werelden, social media wereld én de echte wereld. En dat vindt ik best lastig, waardoor ik er inmiddels een haatliefde verhouding mee heb. Want het leven kan enorm mooi zijn, enorm zwaar zijn, enorm eenzaam zijn én tussen social media en de echte wereld zit wat mij betreft teveel verschil.
Social media.
Social media, een mooi iets waardoor je met veel mensen contact kan maken, veel informatie kan delen en sneller andere mensen kan ontmoeten. Maar zorgt ook bij mij ook regelmatig voor veel ergernis en frustratie. Er zijn dagen dat ik teveel op social media zit, vaak onbewust. Maar ook dagen dat ik social media het liefst de hele dag niet bekijk. Maar als blogger is social media toch wel een belangrijk communicatiemiddel, wat zorgt voor zichtbaarheid, waardoor mensen je website gaan bezoeken. Ik weet niet hoe het bij jullie zit, maar mijn wereld is niet perfect. Ik kan soms enorm verdrietig worden van al die perfecte foto’s. En is het dan even niet zo perfect dan moet er in genoemd worden dat het niet perfect is.
Minder perfect én meer echt.
Kunnen we niet gewoon iets minder perfect doen, maar wat meer echt? Gewoon zoals we zijn, niet mooier gemaakt dan het is maar gewoon zoals het is. Ik geloof er niks van dat jullie allemaal maar perfecte dagen hebben.
Ik hoop dan ook niet dat jullie deze indruk bij mij hebben, ik probeer namelijk zo eerlijk én open te zijn. Ik heb geen perfecte feed, omdat ik er zelf een hekel aan heb. Ik maak een foto niet eerst 20x zodat de foto perfect is. Natuurlijk let ik er wel op dat de foto duidelijk is, wat me niet altijd lukt. Maar ik bewerk me foto’s niet, de foto’s zijn puur zoals ze rechtstreeks gemaakt zijn van mijn telefoon. Telefoon ja, geen dure camera maar gewoon me telefoon.
Ik deel de dingen die ik graag met jullie wil delen, die ik je ook had verteld als we samen een kop thee hadden gedronken, als je me wat er over had gevraagd of omdat ik je er graag over wil informeren. Niet alles zal ik met je hebben gedeeld tijdens een theegesprek. Want dit hangt er vanaf wat voor gesprek het is én of er ook échte interesse zou zijn. Want helaas is de écht interesse er vaak in reallife niet, iedereen heeft het druk, vaak is er weinig tijd en er wordt vaker gepraat over anderen dan dat we over onszelf praten. Algemene praatjes, praatjes over koetjes en kalfjes, maar vaak geen diepgaande gesprekken. En als we dan toch een diepgaand gesprek hebben, waarbij we over onszelf praten is het vaak ook nog eens lastig om écht open en eerlijk te durven én kunnen zijn, want niet iedereen vind je eerlijkheid en openheid fijn om te horen. Op social media kan je hier natuurlijk gemakkelijk voorbij scrollen als je het niet wil lezen.
Het écht contact, praten hoe het écht met jou en ik gaat, wat je bezig houd, waar je blij van wordt, waar je mee zit. Fijne open én eerlijke gesprekken, gesprekken die ik mis en niet zo vaak heb.
Mooier maken dan de werkelijkheid is.
Er zijn al teveel mensen met een burn-out en depressie thuis. Vaak doordat de lat te hoog wordt gelegd, omdat alles maar perfect moet zijn. We vaker onszelf voorbij lopen, dan onze grenzen te accepteren. Op social media lijkt het ook allemaal zo perfect. Maar niemand ziet wat er achter zit.
Ik denk dat het mooier is dat we met z’n allen gaan delen hoe de werkelijkheid is. Zodat we elkaar kunnen steunen, elkaar kunnen herkennen in de moeilijke moment, niet het gevoel meer hoeven te hebben dat je alles maar verkeerd doet. Gewoon eerlijkheid én openheid over ook de minder mooie momenten. Natuurlijk mogen ook de fijne momenten gedeeld worden. Het zou alleen fijn zijn dat er wat meer balans komt, beetje 50/50 zeg maar.
Tijdsinvulling.
Social media kost énorm veel tijd én energie. Tijd die we wellicht veel beter voor ons kind, sport, hobby, werk of voor een momentje voor onszelf kunnen gebruiken. Maar toch zit ik denk ik al gauw 3-4 uur per dag op social media, en soms nog wel meer denk ik. Reageren op anderen, mijn blogs delen, mijn blogs bekender maken bij anderen, een perfecte feed, inspiratie op doen door anderen, anderen inspireren, weten wat de ander bezighoud en ga zo maar door. Een tijdrovende bezigheid, die je wellicht ook voor andere dingen had kunnen gebruiken.Regelmatig probeer ik dan ook bewust wat minder actief te zijn én andere momenten wat meer actief om te kijken wat de verschillen zijn.
Eenzijdige gesprekken.
Ik heb vaak het gevoel dat het social media eenrichtingsverkeer is. Je plaatst wat 100 mensen lezen het, maar 10 mensen reageren maar. Jammer want ik ben ook wel benieuwd naar de reactie of mening van die andere kijkers. Ik heb het op diverse manieren de laatste weken geprobeerd, maar helaas meer reacties heb ik niet gekregen. Er zijn diverse mensen die me wel volgen op social media, maar in reallife niks tegen me zeggen of geen échte interesse in me hebben. Waarom volg je me op social media, wil je weten wat ik doe én wat ik plaats maar kan je in reallife niks tegen me zeggen? Waarom gedragen we ons online heel anders dan in reallife?
Veel liever zal ik gewoon een kop thee met je drinken. Het informeren en hopelijk inspireren en/of steunen vind ik erg leuk om te doen én door social media bereik je meer mensen door met 1 iemand een kop thee te drinken. Maar tijdens een kop thee (of koffie, of glas wijn) ontstaan er wellicht meer diepgaande gesprekken, waarbij je elkaar meer kan infomeren, inspireren en steunen. Stuur me dan ook gerust eens een berichtje als je graag wil kletsen. Op die manier zijn er de laatste tijd ook al wel leuke gesprekken en contacten ontstaan.
Meer interacties.
Door meer op elkaar te reageren, kunnen er meer echte gesprekken ontstaan. Laten we wat liever tegen elkaar zijn, ook de moeilijke momenten met elkaar delen, waardoor we elkaar kunnen steunen en daardoor kunnen inspireren. Het leven kan ontzettend mooi zijn, maar soms ook ontzettend confronterend. We hoeven natuurlijk ook niet alles te delen met elkaar, privacy blijft ook belangrijk.
Back to basic
Soms verlang ik wel naar vroeger. Waar we meer contact met elkaar hadden in reallife, waar social media nog niet zo’n belangrijk communicatiemiddel was. Waar we tegen elkaar praten als je bij de bushalte staat of in de rij bij de kassa, in plaats van beide op de telefoon te kijken. Naar mijn idee werd er vroeger meer contact met elkaar gemaakt in reallife én tegenwoordig meer op social media. En ja, daar ben ik zelf zeker ook schuldig aan.
Wil je me volgen op social media? Dat kan op Instagram én Facebook.